รอยรักในดวงใจ

 

              “กลับมาคุยกันให้เรื่องนะคุณสรร คุณจะทิ้งฉันไปแบบนี้ไม่ได้นะ  หยุดเดี๋ยวนะคุณสรร คุณสรร...!”

เสียงโวยวายที่ดังมาจากในบ้านนั้นทำให้ชายหนุ่มที่พึ่งกลับมาถึงนั้นวิ่งถาเข้าไปยังตัวบ้านของเขาโดยทันที

                “เกิดอะไรกันขึ้นครับคุณแม่  แล้วนั่นคุณพ่อกำลังจะไหน...”

ชายหนุ่มถามมารดาออกไปอย่างห่วงใยก่อนน้ำเสียงของเขาจะเปลี่ยนไปเมื่อเห็นกระเป๋าเดินทางสองใบที่บิดาถือมา

                “พ่อจะออกไปอยู่คนเดียวสักพัก เอาเป็นว่าพ่อฝากพัศดูแลแม่ด้วยละกัน”

ผู้เป็นบิดาตอบออกไปเหมือนคนไร้ซึ่งเยื้อใย ก่อนที่จะหันไปมองภรรยาที่ยังคงสะอึกสะอื้นอย่างความเสียใจไว้แล้วตัดสินใจผันหน้าเดินออกไปโดยทันที

                “ไปเลยนะคุณสรร... ถ้าคุณตัดสินใจที่จะไปอยู่กับมันแล้วไม่ต้องกลับมา... คุณมันเป็นคนไม่มีหัวใจ คุณทำกับฉันอย่างนี้ได้กัน...ฮื่อๆ”

                ผู้เป็นแม่ได้แต่ตะโกนตามหลังบิดาไปด้วยความเจ็บปวดใจก่อนที่จะสวมกอดร่างที่อ้างว้างของตัวเองไว้อย่างอ่อนแรง

                “คุณแม่...!”

สรพัศตะโกนเรียกมารดาไปอย่างตกใจก่อนที่จะทรุดตัวเข้าไปประคองนางไว้เมื่อร่างที่กำลังสั่นไหวค่อยๆลดตัวลงมา

“พ่อทิ้งแม่ไปแล้วพัศ พ่อเป็นชู้กับนังดาวเลขาสาวหน้าห้องของเขา... ฮื่อๆๆ”

คุณ พรพรรณพรั่งพรูความเสียใจออกมาเหมือนคนที่ขาดใจพร้อมกับค่อยๆยึดร่างของลูก ชายที่รักของนางไว้ก่อนที่จะปล่อยให้หยาดน้ำตาที่หลั่งไหลอาบลงมาบนไหล่ที่ ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงของนาง

 

...เลขา  พี่ดาว นี่พ่อเป็นชู้กับพี่ดาวจริงๆเหรอ...

ชายหนุ่มทวนถามประโยคนั้นของเขาอยู่ในใจก่อนที่จะกอดร่างที่สั่นสะท้านของมารดาไว้พร้อมกับมองผู้เป็นพ่อที่กำลังเดินจากไป จากไปโดยไม่มีวันที่จะกลับมา...